انتخاب چند سطحی در مقوله ی انتخاب طبیعی: مروری بر آرای سمیر اکاشا

همان گونه که سنگ بنای استدلال داروین در انتزاع انتخاب طبیعی، توارث صفتی مؤثر در ادامه ی حیات یک جاندار مستقل از والد به سلاله بوده است؛ می توان هر کدام از نهادهای سلسله ی زیستی را با توجه به سلسله مراتب شناخته شده از ژنم تا اجتماعی از موجودات، موضوع انتخاب طبیعی نهادهای متناسب تر قلمداد کرد. به این ترتیب اندیشه ی انتزاع انتخاب طبیعی در چند سطح به ویژه با شواهد زیستی ایثارگرانه در زندگی اجتماعی موجودات غیرمعقول نخواهد بود. سمیر اکاشا در کتاب مشهورش بنام تکامل و سطوح انتخاب بر اساس این استدلال می کوشد تا چهارچوبی برای موضوع انتخاب چند سطحی با استفاده از روش آماری و مستقل از نوع نهاد زیستی بسازد. وی با بکارگیری مبنای معادله ی پرایس تلاش می کند تا مفاهیم تناسب جمعیتی را در قالب ریاضی توصیف نماید. امری که در نهایت منجر به بحث های فلسفی به ویژه در رابطه ی علت و معلولی میان خصیصه یا صفت مؤثر و تناسب یا تعداد سلاله ی بجای مانده از والد می شود. او پیشنهاد می کند تا برای تفکیک میان رابطه ی علّی یا محصول جنبی از تجزیه تحلیل زمینه ای استفاده گردد. از سوی دیگر اکاشا تلاش می کند تا با تکیه بر مفاهیم جمعیتی وحاصل از بحث های انتخاب چندسطحی به توضیح رویدادهای زیستی بپردازد و مفاهیم هم افرایی و تناسب جمعی را در توضیح گذرهای عمده ی تکاملی بکار می بندد.